ค่า Brix เป็นมาตราส่วนยอดนิยมที่ได้มาจากดัชนีหักเหของสารละลายที่ 20 องศาเซลเซียส (68 ฟาเรนไฮต์) เดิมถูกสร้างขึ้นโดยการกำหนดเปอร์เซ็นต์ของซูโครส (โดยน้ำหนัก) ที่ละลายในสารละลายซูโครสและน้ำ กล่าวอีกนัยหนึ่งการละลายซูโครส 10 กรัมในน้ำ 90 กรัมจะทำให้ได้สารละลายบริกซ์ 10% เพื่อกำหนดความเข้มข้นของของเหลวหลายชนิดได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำ บริกซ์ยังทำหน้าที่เป็นรากฐานในการสร้างและใช้เครื่องวัดความหวานและอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์จำนวนมากที่ใช้ในอุตสาหกรรมต่างๆ เช่นยา เครื่องสำอาง ยานยนต์และ R&D

เครื่องวัด Brix Refractometer เป็นเครื่องมือสำหรับการวัดความหวานโดยมีหลักการความหวานคือการวัดการหักเหของแสงในการวัดความเข้มข้นของน้ำตาลในน้ำเช่นวัดความหวาน วัดปริมาณน้ำตาลเป็นต้น โดยแสดงปริมาณความหวานในหน่วย องศาบริกซ์ Brix (สัญลักษณ์ ° Bx) ซึ่งหมายถึงปริมาณน้ำตาลของสารละลายในน้ำ หนึ่ง Brix มีความหมายว่ามีปริมาณน้ำตาล 1 กรัมในสารละลาย 100 กรัมและแสดงถึงความแข้มข้นของสารละลายเป็นเปอร์เซ็นต์โดยมวลเครื่องวัด brix เป็นที่นิยมในอุตสาหกรรมแปรรูปอาหาร เครื่องดื่ม การวัดความหวานของผลไม้เพื่อตรวจประเมินความเหมาะสมสำหรับการเก็บเกี่ยว การวัดตัวอย่างที่มีความเข้มข้นสูงเช่นแยม เยลลี่ น้ำผึ้งและน้ำผลไม้เข้มข้น

Brix หรือองศาบริกซ์ (สัญลักษณ์° Bx) คือหน่วยการวัดความหวานคือปริมาณน้ำตาลในของเหลว (สารละลาย) ตัวอย่างเช่นวัดปริมาณน้ำตาลของผลไม้เป็น° Brix ได้หนึ่งองศาบริกซ์ ( 1% Brix) หมายถึงมีซูโครส 1 กรัมในน้ำผลไม้ 100 กรัมและแสดงถึงความเข้มข้นของสารละลายเป็นเปอร์เซ็นต์โดยมวลคือมีซูโครส 1กรัมในสารละลาย (ของเหลว) 99กรัม Brix เป็นมาตราส่วนยอดนิยมที่ได้มาจากการวัดดัชนีหักเหของสารละลาย เดิมถูกสร้างขึ้นโดยการกำหนดเปอร์เซ็นต์ของซูโครส (โดยน้ำหนัก) ที่ละลายในสารละลายซูโครสและน้ำ

แล็กโทส (Lactose) ไดแซคคาไรด์เป็นน้ำตาลที่ประกอบด้วยหน่วยย่อยของกาแล็กโทสและกลูโคสและมีสูตรโมเลกุล C12H22O11 แล็กโทสเป็นส่วนประกอบของนมประมาณ 2–8% (โดยน้ำหนัก) ชื่อนี้มาจาก lac (gen. lactis) ซึ่งเป็นคำในภาษาละตินสำหรับนมบวกกับคำต่อท้าย -ose ที่ใช้ในการตั้งชื่อน้ำตาล สารประกอบนี้เป็นของแข็งสีขาวละลายน้ำไม่ดูดความชื้นมีรสหวานเล็กน้อย ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร

ฟรุกโตส (Fructose) หรือน้ำตาลจากผลไม้เป็นโมโนแซ็กคาไรด์แบบคีโตนิกที่พบได้ในพืชหลายชนิดซึ่งมักรวมอยู่ด้วยกันกับกลูโคส (Glucose) เพื่อสร้างไดแซ็กคาไรด์ซูโครส (Sucrose) เป็นหนึ่งในสามของโมโนแซ็กคาไรด์ในอาหารพร้อมกับกลูโคสและกาแลคโตสที่ดูดซึมเข้าสู่เลือดโดยตรงระหว่างการย่อยอาหาร ทั้งซูโครสและฟรุคโตสกลั่นจากแหล่งธรรมชาติ ซูโครสมาจากพืชเช่นอ้อยและพบฟรุกโตสจำนวนเล็กน้อยในผลเบอร์รี่ แตงโมและแอปเปิ้ล นอกจากนี้ยังพบในผักบางชนิดเช่นหัวบีท มันเทศและหัวหอม ในเชิงพาณิชย์ฟรุกโตสมาจากอ้อย หัวบีทและข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ น้ำเชื่อมข้าวโพดมีฟรุกโตสสูง ฟรุกโตสทุกรูปแบบรวมทั้งผลไม้และน้ำผลไม้มักถูกเติมลงในอาหารและเครื่องดื่มเพื่อเพิ่มความน่ารับประทานและเพิ่มรสชาติ

กลูโคส (Glucose) เป็นน้ำตาลที่มีสูตรโมเลกุล C6H12O6 กลูโคสเป็นโมโนแซ็กคาไรด์ที่มีมากที่สุด กลูโคสส่วนใหญ่เกิดจากพืชและสาหร่ายส่วนใหญ่ในระหว่างการสังเคราะห์แสงจากน้ำและคาร์บอนไดออกไซด์โดยใช้พลังงานจากแสงแดดซึ่งใช้ในการสร้างเซลลูโลสในผนังเซลล์ กลูโคสซึ่งเป็นคาร์โบไฮเดรตที่มีอยู่มากที่สุด ในการเผาผลาญพลังงานกลูโคสเป็นแหล่งพลังงานที่สำคัญที่สุดในสิ่งมีชีวิตทั้งหมด กลูโคสไหลเวียนในเลือดของสัตว์เป็นน้ำตาลในเลือด รูปแบบของกลูโคสที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติคือ d- กลูโคส

น้ำตาลซูโครส (Sucrose) มีชื่อสามัญว่า “น้ำตาลทราย” (table sugar) ซูโครสเป็นไดแซ็กคาไรด์ซึ่งเป็นโมเลกุลที่ประกอบด้วยโมโนแซ็กคาไรด์ 2 ชนิดคือกลูโคส และ ฟรุกโตส ซูโครสถูกผลิตขึ้นตามธรรมชาติในพืชซึ่งถูกนำกลั่นเป็นน้ำตาลซูโครส (น้ำตาลทราย) มีสูตรโมเลกุล C12H22O11

ความหวานเป็นรสชาติพื้นฐานที่คนส่วนใหญ่รับรู้เมื่อรับประทานอาหารที่อุดมไปด้วยน้ำตาล โดยทั่วไปแล้วรสชาติหวานถือได้ว่าเป็นสิ่งที่น่าพึงพอใจยกเว้นเมื่ออยู่ในปริมาณที่มากเกินไป นอกจากน้ำตาลเช่นซูโครสแล้วสารประกอบทางเคมีอื่นๆ อีกมากมายที่มีรสหวานรวมทั้งอัลดีไฮด์ คีโตนและน้ำตาลแอลกอฮอล์บางชนิดมีรสหวานที่ความเข้มข้นต่ำมากทำให้สามารถใช้แทนน้ำตาลที่ไม่มีแคลอรี่ได้